مرهـَــ ـم...

گاهی وقت ها که می آیی سراغ وبت و زیرو رویش می کنی ، می گردی و هیچ نوشته ای را پر رنگ تر از بقیه پیدا نمی کنی ، هی می نویسی و پاک می کنی کل آنچه که در سرت می چرخد و آخرش این کلمات پیاده نمی کنند همه ذهنت را ، این کلید های صفحه کلید هم که از همه بدتر می شوند هی زیر انگشتانت جابه جا می شوند (!) و تو هی گمشان می کنی و وقتی برمی گردی به اول سطر می بینی هی از کلمه ی "هی" استفاده کرده ای و ...

هی برای خودت می گویی : آهای ...! هی غر نزن با خودت ! 

آخرش هم نمی فهمی سر رو ته این نوشته امشبت کجاست... فقط می خواستی کمی با سر انگشتانت این بی حسی امشب را خالی از لطف نگذاری